به گزارش آی تی بوم؛
هر ساله، دنیای فناوری برای رونمایی از جدیدترین گوشی‌های هوشمند پرچمدار آماده می‌شود. اما اخیراً این سوال ذهن کاربران را به خود مشغول کرده است که آیا این ارتقای سالانه واقعاً ضروری است؟ دلیل این پرسش چیست؟ به تازگی اطلاعاتی درباره گوشی‌های تاشوی آینده سامسونگ، گلکسی زد فولد ۶ و گلکسی زد فلیپ ۶، به بیرون درز کرده است که نشان می‌دهد این گوشی‌ها تقریباً شبیه به نسل قبلی خود هستند. مدل‌های پرو آیفون ۱۶ نیز به جز تغییرات جزئی مانند لبه‌های باریک‌تر، شباهت زیادی به نسل‌های پیشین دارند.
با توجه به این موضوع، به نظر می‌رسد که ارتقای گوشی‌های هوشمند به صورت سالانه دیگر ضرورتی ندارد. چرا که تغییرات اعمال شده در مدل‌های جدید غالباً جزئی هستند و ارزش هزینه کردن برای خرید گوشی جدید را ندارند. کاربران می‌توانند با استفاده از گوشی‌های فعلی خود تا زمانی که به طور کامل از کار نیفتند، به کار خود ادامه دهند و سپس به سراغ مدل‌های جدیدتر بروند.
مشخصات فنی نیز تغییرات چشمگیری نمی‌کند. به جز برخی ارتقاهای عملکردی و بهبود دوربین، تغییرات اساسی دیگری به صورت سالانه رخ نمی‌دهد.
همچنین، با تعهد شرکت‌هایی مانند سامسونگ به ارائه ۷ سال به‌روزرسانی سیستم‌عامل، ممکن است این سوال پیش بیاید که چرا آن‌ها همچنان بر عرضه‌ی نسل‌های جدید هر سال اصرار می‌ورزند. بعید است صرفاً برای سرگرم کردن رسانه‌های فناوری مانند ما باشد!
شاید اگر به جای هر سال، پرچمداران خود را هر دو یا سه سال یک‌بار عرضه می‌کردند، با سرعت پیشرفت‌های تکنولوژی هم‌خوانی بهتری پیدا می‌کرد. بدین ترتیب، ارتقاها احتمالا چشمگیرتر می‌شدند و ارزش سرمایه‌گذاری سنگین بالای ۱۰۰۰ دلاری را می‌داشتند.
پیشرفت‌های تدریجی، نه جهشی
همواره پردازنده‌های جدیدی با سرعت پردازش کمی بالاتر به بازار می‌آیند. ما درباره‌ی صرفه‌جویی در چند میلی‌ثانیه زمان بارگذاری برنامه صحبت می‌کنیم، اختلافی که اکثر کاربران حتی در استفاده‌ی روزانه متوجه آن نمی‌شوند. برای مثال، آیفون ۱۵ پرو از تراشه‌ی جدید A17 Pro بهره می‌برد که در زمان عرضه‌اش در ۲۰۲۳، یکی از سریع‌ترین تراشه‌های بازار بود. با این حال، تراشه‌ی A16 Bionic موجود در آیفون ۱۴ پرو که یک سال قبل عرضه شده بود، همچنان قدرتمند است.
بهبودهای دوربین اغلب بر تعداد مگاپیکسل تمرکز می‌کنند، اما مگاپیکسل به تنهایی تضمینی برای عکس‌های بهتر نیست. و بله، حسگرهای دوربین، به عنوان مثال، عملکرد کمی بهتر در نور کم را نوید می‌دهند، اما شما اغلب در چه شرایطی عکس در تاریکی مطلق می‌گیرید؟
برای کاربران عادی، این پیشرفت‌ها به تفاوت‌های بسیار جزئی در دنیای واقعی ترجمه می‌شوند. پرچمداران فعلی ما از قبل فوق‌العاده قدرتمند هستند. آن‌ها به راحتی از پس بازی‌های سنگین برمی‌آیند و حتی در شرایط نوری مناسب، عکس‌های خیره‌کننده‌ای ثبت می‌کنند.
جهش از اولین گلکسی فولد به گلکسی زد فولد ۲ عظیم بود، زیرا فناوری از اولین دستگاه نیمه مفهومی به سمت محصولات پربازده‌تر با سرعت زیادی در حال پیشرفت بود. با این حال، از آن زمان به بعد، شاهد ارتقاهای تدریجی هر سال بوده‌ایم، به طوری که تفاوت بین زد فولد ۳، ۴ و ۵ کاملاً ناچیز است.
برای مثال، تغییر بزرگ در گلکسی زد فولد ۵ نسبت به گلکسی زد فولد ۴ عمدتا لولای سبک‌تر بود که باعث می‌شود بدون آن شکاف مرکزی بسته شود. اما صادقانه بگویم، اگر مدل قبلی را دارید، این تغییر ممکن است برای ترغیب شما به ارتقا کافی نباشد.
آیا گلکسی زد فولد ۶ از زد فولد ۵ بهتر خواهد بود؟ مطمئنا، اما تغییر اصلی احتمالا نسبت ابعاد صفحه نمایش خواهد بود – البته به شرطی که تمام آن شایعات درست باشند. اما در مورد ارتقاء پردازنده؟ این موضوع شاید اهمیت زیادی نداشته باشد؛ اسنپدراگون ۸ نسل ۲ موجود در مدل فعلی همچنان بسیار قدرتمند است.
طول عمر بیشتر پرچمداران
موضوعی که بر «خستگی ناشی از ارتقا» دامن می‌زند، تعهد بازیگران اصلی مانند سامسونگ و اپل برای ارائه سال‌ها به‌روزرسانی نرم‌افزاری و امنیتی برای پرچمدارانشان است. تلفنی که دو، سه یا حتی چند سال پیش خریداری شده است، همچنان آخرین به‌روزرسانی‌های سیستم‌عامل را دریافت می‌کند که باعث ایمن و کاربردی ماندن آن می‌شود. این امر طول عمر مفید این دستگاه‌ها را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
سامسونگ در واقع برای جدیدترین محصولات پرچمدار خود، مانند سری گلکسی اس ۲۴، وعده‌ی هفت سال به‌روزرسانی امنیتی و به‌روزرسانی‌های اصلی اندروید را داده است.
به آن فکر کنید: اگر گوشی پرچمدار فعلی شما به درستی کار می‌کند، بدون مشکل از پس تمام کارهایتان برمی‌آید و به‌روزرسانی‌های امنیتی منظمی دریافت می‌کند، آیا جذابیت یک پردازنده کمی سریع‌تر یا یک دوربین کمی بهتر به اندازه‌ای هست که صرف صدها یا حتی هزاران دلار برای یک مدل جدید توجیه شود؟
حمایت از نوآوری، نه تکرار
این حرف به معنای مردن نوآوری نیست. هنوز هم فضای زیادی برای پیشرفت‌های هیجان‌انگیز در صنعت گوشی‌های هوشمند وجود دارد. اما شاید بهتر باشد به جای تکرار سالانه فناوری موجود، روی پیشرفت‌های انقلابی تمرکز شود.
من را اشتباه نفهمید، نوآوری هیجان‌انگیز است. من طرفدار ویژگی‌های پیشگامانه‌ای هستم که واقعاً نحوه تعامل ما با گوشی‌هایمان را تغییر می‌دهند. صفحه‌نمایش‌های تاشو را تصور کنید که در آن هیچ لولایی قابل مشاهده نباشد، دوربین‌های پیشرفته با هوش مصنوعی که بتوانند با تجهیزات عکاسی حرفه‌ای رقابت کنند یا باتری‌هایی که دوام بیشتری داشته باشند. شاید چرخه‌ی به‌روزرسانی طولانی‌تر به تولیدکنندگان اجازه دهد تا به جای تغییرات کوچک، روی این نوع جهش‌ها تمرکز کنند.
بنابراین، آیا واقعاً هر سال به ارتقاء نیاز داریم؟
به نظر می‌رسد روند فعلی ارتقای سالانه پرچمداران بیشتر در مورد هیاهوی بازاریابی است تا نوآوری‌های پیشگامانه. معمولاً عرضه گوشی‌های جدید، به خصوص در بازه زمانی عرضه اولیه، هیجان و فروش قابل توجهی را ایجاد می‌کند. این موضوع به معنای سود بیشتر برای تولیدکنندگان و اپراتورهای تلفن همراه است که اغلب معاملات ارتقاء را به عرضه‌های جدید گره می‌زنند.
همچنین، بازار گوشی‌های هوشمند به شدت رقابتی است. با عرضه سالانه یک گوشی جدید، شرکت‌ها اطمینان حاصل می‌کنند که «آخرین و بهترین» مدل را برای رقابت با رقبایی که آن‌ها نیز در چرخه‌ی انتشار سالانه قرار دارند، در قفسه‌های فروشگاه‌ها داشته باشند.
با این حال، با وجود پرچمداران قدرتمند و بادوام و پشتیبانی نرم‌افزاری طولانی‌مدت، به نظر می‌رسد برای مصرف‌کنندگان نگه‌داشتن گوشی‌هایشان برای مدت طولانی‌تر، گزینه‌ی بهتری باشد. البته، این موضوع شاید در مورد کاربران فنّاوری‌دوستی که اولویتشان داشتن جدیدترین فناوری در دسترس است، حتی اگر پیشرفت‌ها جزئی باشند، صدق نکند.
می‌دانم که همه ما همزمان گوشی نمی‌خریم (البته، حتی تصور چنین چیزی هم احمقانه است). اما وقتی زمان خرید گوشی جدید فرا می‌رسد، آیا عالی نمی‌شد بدانید که بهترین ارزش را برای پولتان دریافت می‌کنید؟ حتی اگر به معنای خرید یک گوشی‌ای باشد که یک سال پیش عرضه شده است، اما همچنان برای دو یا سه سال یک مدل رده بالا باقی می‌ماند، به جای اینکه فقط چند ماه دوام داشته باشد و بعد شایعات مربوط به مدل بعدی به گوش برسد.
به هر حال، مگر یک گوشی واقعاً انقلابی که هر دو یا سه سال عرضه می‌شود، برای همه هیجان‌انگیزتر نخواهد بود؟
