بازی

بازی فرمانده مقاومت: نبرد آمرلی

قریب به ۱۰ سال پیش بود که با حمایت کشورهای عربی و غربی، تفکر و جریانی خطرناک و وحشی با نام داعش پدید آمد و پا در میدان سوریه و با اندکی فاصله در عراق گذاشت. این جریان تروریستی و خطرناک که هدف خود را احیای اسلام ناب محمدی قرار داده و با شعار لا اله الا الله محمدا رسول الله جوانان با انرژی و مشتاق را به سوی خود جذب و همچنین به وسیله آن اجازه هر جنایتی من جمله اعدام‌های وحشتناک و دلخراش را به خود می‌داد، آمده بود تا تمرکز محور مقاومت را از روی رژیم غاصب صهیونیستی برداشته و بر روی خود متمرکز کند تا بدین وسیله حاشیه امنی برای آن رژیم جعلی ایجاد گردد. در پی این بود که از این سرزمین قهرمان پرور مردی در عین گمنامی برخاست و در پی آن جوانانی نیز از ایرانی و عراقی و سوری گرفته تا پاکستانی و لبنانی و افغانی نیز به فرماندهی او زیر یک پرچم گرد آمده و بر آن شدند تا آخرین قطره خون خود این توطئه شوم را در نطفه خفه کرده و سایه ظلم را از سر ستمدیدگان عراق و سوریه بردارند.

در همان سالهای ظهور و بروز داعش، بسیاری از هنرمندان ملی که سوژه‌ای جدید و ناب را به دست آورده بودند، هر کدام در حوزه فعالیت خود مشغول گشتند. بازی‌سازان ایرانی نیز از این قاعده مستثنی نبودند و با خلق آثاری در این میدان حضور یافتند. بعضی از آن تولیدات یا به مسیر نشر نرسید و یا از کیفیت لازم برخوردار نبود. اینبار در خدمت شما هستیم با بررسی یک بازی با سبک شوتر اول شخص که به تازگی و در دومین سالگرد شهادت سردار دلها حاج قاسم سلیمانی توسط موسسه منادیان بصیرت به بازار نشر آمد. بازی‌ای که ساخت آن طبق سخن سازندگان، پیش از شهادت حاج قاسم سلیمانی آغاز گشته و سپس با شهادت ایشان و با خاطره‌ای که مقام معظم رهبری از رشادت‌های حاج قاسم تعریف می‌کنند از دو شهر نبل و الزهرا به آمرلی منتقل می‌شود. قصد دارم تا در این بررسی تجربه ۸ ساعته خود از این بازی را با شما مخاطبین عزیز به اشتراک بگذارم. پس با من همراه باشید.

گیم‌پلی؛ رکنی اساسی
از آنجایی که رکن اساسی و مهم یک بازی شوتر اول شخص گیم پلی آن است، ابتدا به سراغ این بخش میرویم. گیم‌پلی بازی در عین نقاط مثبت و خوبی که متضمن آنهاست ایرادات و نقایص ریز و درشتی را نیز داراست و در کل با یک گیم پلی متوسط با شیب ملایم رو به پایینی نسبت به دو تولید قبلی این مجموعه روبه رو هستیم. از نقاط قوتی که می‌توان در این بخش بدان اشاره کرد تنوع و طراحی خوب سلاح‌های بازیست. اما در نقطه مقابل این موضوع به غیر از دو اسلحه، باقی سلاح‌ها حس چندانی از یک شوتینگ خوب را به شما منتقل نمی‌کنند و به یک تجربه خوب و عالی از این بخش، لطمه زیادی می‌زنند. نارنجک بازی نیز جالب طراحی نشده و می‌توان گفت که حتی از یک توپ پلاستیکی سبک‌تر است و آنطور که باید و شاید نمی‌توانید از آن استفاده کنید.

اگر بخواهیم به یکی دیگر از نقاط منفی بازی اشاره کنیم چیزی نیست جز هوش مصنوعی بازی. متاسفانه سازندگان در این بخش نیز به خوبی عمل نکرده‌اند و شاهد ضعف‌های ریز و درشتی هستیم. برای مثال بعضی از دشمنان مستقیم بدون هیچ‌گونه کاورگیری به سمت شما حمله‌ور می‌شوند. و برای مثال بعضی از دشمنان حول یک نقطه می‌گردند و می‌گردند و می‌گردند. بعضی دیگر از دشمنان هم حتی بدون شلیک یک تیر حیران و سرگردان در اطراف شما شروع به دویدن می‌کنند و یا بعضا با نارنجکی که خود آن را پرتاب کرده‌اند کشته می‌شوند. اگر هم دقت کنید تنها در تعداد کمی از دشمنان کاور‌گیری درست و مناسبی را شاهد هستیم.

 

هوش مصنوعی یاران خودی نیز تعریف چندانی ندارد. در اکثر اوقات نه تنها هیچ تیری شلیک نمی‌کنند بلکه با گرفتن محدوده دید شما و جای‌گیری نامناسب باعث شکست شما در مراحل نیز می‌شوند. تنها نکته مثبت و خوبی که وجود دارد این است که اگر شما به یار خودی شلیک کنید و باعث آسیب به او شوید بازی شما را جریمه می‌کند و باید مرحله را از آخرین چک پوینت شروع کنید. همچنین بازی با کارت گرافیک‌های AMD فیکس نیست و در دو نقطه از بازی گلیچ عجیب و غریبی وجود دارد که رد کردن آن بسیار دشوار می‌باشد و به تجربه شما لطمه خواهد زد. گرچه اعلام شده که این مشکل با یک آپدیت رفع خواهد شد. بازی دارای سه سطح سختی آسان، معمولی و سخت می‌باشد. اما متاسفانه باز شاهد ایراد دیگری نیز هستیم. در برخی از نقاط ادامه روند بازی به حدی برایتان سخت می‌شود که باید برای رد شدن اعصابی پولادین داشته باشید.

در عین حال تنوع مراحل بازی بسیار بالاست. در مواقعی باید از یک نقطه مشخص تا زمان مشخص دفاع کنید و نگذارید که به دست دشمن بیفتد و یا برای مثال از یک شخصیت محافظت کنید که توسط دشمن کشته نشود. نکته مثبت دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد تغییر دکمه‌ها و کلیدهای بازیست که بسته به راحتی خود می‌توانید آنها را تغییر دهید. سیستم ذخیره‌سازی بازی نیز به خوبی طراحی شده و نیازی نیست برای سیو بازی مدت زمان زیادی را سپری کنید. همچنین برخلاف دو تولید قبلی این مجموعه شما می‌توانید بعد از اتمام هر مرحله مجددا آنرا با هر درجه سختی‌ای که خواستید بازی کنید. تنوع شخصیت دشمنان نیز بالاست. برای مثال می‌توان به دشمن‌های پیاده، تیربارچی، تک تیرانداز و حتی زره‌پوش‌های بازی نیز که به نوعی حکم جاگرنات و باس‌فایت را دارند اشاره کرد. در کل با یک گیم‌پلی چندان جالب و دلچسبی مواجه نیستیم و این بخش آنطور که باید و شاید مخاطب را راضی نمی‌کند.

 

گرافیک؛ مثل همیشه خوب
بخش بعدی که سراغ آن می‌رویم گرافیک بازیست. بازی به واسطه اینکه با موتور گرافیکی قدرتمند آنریل انجین ۴ توسعه داده شده است، مثل دو اثر قبلی این مجموعه، از گرافیکی خوب و نسبتا بی نقص برخوردار است. به جز چند مورد ایراد در نورپردازی و درخشش لباس و چهره برخی از دشمنان، در این بخش شاهد مشکل چندانی نیستیم. به‌علاوه بهینه‌سازی خوبی در بازی صورت گرفته و دایره پوشش بازی توسط سیستم‌ها بیشتر شده است و سعی شده علاوه بر حفظ کیفیت بازی و آسیب نرسیدن به آن، این مهم به خوبی انجام شود. بازی در فصول مختلف سال و در آب و هوا و محیط‌های متعدد و متنوعی روایت می‌شود که باعث می‌شود روند بازی اصلا برای شما تکراری و یکنواخت نباشد.

داستان؛ آغاز یک پایان
داستان بازی درباره شهریست با نام آمرلی، که در استان صلاح الدین عراق قرار دارد و توسط گروهک تروریستی داعش محاصره شده. سازندگان برای روایت هرچه بهتر این مهم، دو شخصیت خیالی با نام‌های بصیر و رامین را خلق کرده‌اند و داستان از دید این دو شخص روایت می‌شود. بصیر جوانیست عراقی و از اعضای گروه عصائب اهل الحق که از زمان صدام در میدان مبارزه بوده و اسلحه را هیچ‌گاه بر زمین نگذاشته است. او طی اتفاقی تصمیم می‌گیرد برای زندگی بهتر، ترک مبارزه و جهاد نماید. همه چیز به خوبی پیش می‌رود اما با حمله داعش به آمرلی و کشته شدن همسر و دو فرزند کوچکش تصمیم می‌گیرد تا مجددا به میدان مبارزه بازگردد.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیست − سیزده =

دکمه بازگشت به بالا